Zelfzorg: rusten of actie nemen?

Als het gaat over zelfzorg denk je al snel aan rusten: ik mag uit de hectische mallemolen van alledag stappen en even rusten en niets doen. Dit is inderdaad iets wat je regelmatig moet doen: rust i.p.v. actie nemen. Maar er is meer. Ik begin mijn workshops rond zelfzorg steeds met het beeld van een lemniscaat: ik teken het cyclische beeld van rust naar actie, van zijn naar doen, van broeden naar scheppen,… enzovoorts. Soms blijft iemand te lang aan één kant/zijde van de cyclus: teveel actie of teveel broeden. Hierdoor gaat de lemniscaat uit balans en voel je je moe, ongeïnspireerd, onrustig of onbezield. De beide zijden dienen bewandeld te worden.

Soms kan je makkelijk rusten en broeden maar kom je maar niet tot actie en vormgeven. Het is me tijdens coachings opgevallen dat dit meer voorkomt als het gaat over bezielde projecten, verlangens of dromen vormgeven. Vaak voelt dit kwetsbaar en wil je het liever niet naar buiten brengen. Gevolg is dat je maar blijft ‘broeden’ en dat je project niet zichtbaar kan worden. Je wilt het wel zichtbaar maken maar er zijn zoveel potentiële risico’s aan verbonden. Dit is waar Brene Brown over spreekt in ‘de kracht van kwetsbaarheid’: de moed die het vraagt om in de arena te stappen.

Wat ik soms hoor in deze situaties is het volgende: “ja maar ik heb geen energie”. Of :“Ik ben te moe, ik moet eerst rusten tot ik de kracht heb gevonden”. Wanneer je zegt dat je moet rusten om dan daarna X te kunnen doen, wordt één iets belangrijks uit het oog verloren, namelijk: het is net door X te doen dat je energie krijgt. Wanneer je alleen maar rust dan doe je niets meer, je neemt de sprong niet. Energie en rusten zijn verschillende dingen: energie komt door opwinding, je dromen volgen, nieuwe ideeën, vertrouwen, hoop, inspiratie. Het is alsof die inspiratie vraagt: wil je me a.u.b. mee zichtbaar maken in de wereld? Daar komt energie van. Als we dit niet doen worden we moe.

Ik heb dit een maand terug opnieuw mogen ervaren: ik voelde me moe en mijn lichaam voelde zwaar aan. Ik minderde met werken, genoot van rust en massages maar ik bleef moe. Het zal wel de impact van het voorbij jaar zijn, bedacht ik. Toen ik bij mijn -geweldige- fasciatherapeut was voor een behandeling vertelde ik dat het mij goed zou doen om even een langere periode niet te werken. Ze ging mee in mijn verhaal. Na de behandeling zei ze me plots: “Ilse, je moet niet rusten, je moet er juist helemaal voor gaan! Je bent moe van het onderdrukken van je kracht en potentie”. Ik keek haar verwonderd aan en liet haar woorden op weg naar huis verder binnenkomen. Ik merkte een “ja” in mij die met de minuut sterker werd.

Ik koos om het te geloven en “ervoor te gaan”. Ik voelde mijn energie met de dag groeien: enkele weken later staan mijn nieuwe website en aanbod zichtbaar in de wereld. Ik was er al meer of een jaar op aan het broeden: de inspiratie moest zichtbaar worden. En zo verdween mijn moeheid.

Soms is angst vermomd als ‘uitputting’: je zegt neen tegen een nieuwe stap omdat je te moe bent maar je bent eigenlijk bang. Vaak zie je op tegen de energie die je innerlijke criticus, je angst en piekergedachten zullen vragen als je toch een moedige stap neemt. Moe zijn kan een saboteur zijn.

Dit onderdrukken van je eigen vitaliteit en energie doe je soms vaker dan je zou denken. Je onderdrukt het door aan (externe) eisen en verwachtingen te voldoen. Je zet jezelf gevangen als je eigen ritme, eigen visie en kracht onderdrukt.

En wat gebeurt er als je je natuurlijke energie langdurig blijft onderdrukken? Dan komen er barsten, scheuren, soms een explosie, soms een implosie. Alles wat je onderdrukt verdwijnt in de schaduw, in het donker: het is in eerste instantie niet meer zichtbaar maar het beïnvloedt indirect je gedrag, je leven. Jezelf onderdrukken is zo vermoeiend.

Er komt een moment waarop we een keuze dienen te maken: onszelf verder blijven onderdrukken en anderen pleasen of onze authentieke zelf laten schijnen en hiermee enkelen ‘teleurstellen’.

Herken je dit, resoneren deze woorden? Misschien is het dan tijd om je onderdrukte energie vandaag vrij te laten circuleren: zing, roep, dans, beweeg, schilder groot, wandel,… zet een eerste stap richting de arena.